هم خانواده کلمه صاحب؛ صحبت، صحبه، صحبان، صحاب، صحابه و صحب و اصحاب می باشند.
واژه صاحب ریشه در زبان عربی دارد و معنی آن در زبان و ادبیات زبان فارسی به معنی مالک و همراه می باشد. واژه صاحب در گفت و گوی روزمره بیشتر به معنی مالک کاربرد دارد و استفاده می شود ولی در ادبیات زبان فارسی معنی گسترده تری دارد همچنین صاحب در زبان و فرهنگ فارسی اسم پسرانه است که بر نام پسران خود می نهند.