هم خانواده کلمه فکر؛ افکار، فکور، تفکر و متفکر می باشند.
کلمه فکر ریشه آن در زبان عربی است که معادل های بسیاری در زبان و ادب فارسی دارد. در مکالمات روزمره معمولا از کلمه فکر با معنا های متفاوتی در جمله های مختلفی به کار گرفته می شود.
در زبان فارسی فکر به معنی یاد و اندیشه است فکر کردن در دو مفهوم بسیار استفاده می شود یکی به معنی اندیشیدن به موضوعی که از عقل بهره بگیرد و معنی و مفهوم دیگر کلمه فکر در عبارت مثلا فکرم کار نمی کند به مفهوم عدم تمرکز فرد برای انجام کار های روزمره و پیش پا افتاده می باشد.
مترادف های کلمه فکر بسیار زیاد می باشند که این کلمات عبارتند از؛ تأمل، سگالش، یاد، تصور، گمان، عقیده، کله، صرافت، پندار، تفکر، خاطر، انگار، خیال، وهم، مغز، اندیشه، تعقل، خاطره، نظریه، تصور، فرض، گمان، رای، قصد، مغز و نیت می باشند.
در فرهنگ معین به جمع فکر افکار و همچنین به اندیشه در معنی کلمه فکر اشاره نموده است. لغت نامه دهخدا نیز به معانی اندیشه، افکار، قوه درک، مباهات، عقل و خرد پرداخته است. در فرهنگ عمید برای معنی کلمه فکر به کلمات اندیشه، برنامه و نگرانی، هدف، توجه و همچنین مشغولیت ذهنی، ماحصل فعالیت های ذهنی و فکر کردن و اندیشه کردن اشاره کرده است.
سایر مطالب پیشنهادی :
باران : اعلام = اعلامیه ، علامت
