هم خانواده کلمه استغفار؛ استغفر، استغفارات، مستغفر ، مغفرت و غفران است.
واژه استغفار از واژگانی با ریشه در زبان عربی است و معادل آن در زبان فارسی برابر با توبه کردن می باشد. واژه استغفار در لغت به معنی طلب بخشش است و در معنای دینی آن طلب بخشش و توبه در پیشگاه خداوند است و ذکری است که بر زبان آورده می شود.
واژه استغفار با فعل کردن صرف می شود. مترادف های این واژه عبارتند از؛ توبه، طلب مغفرت، مغفرت طلبی، مغفرت جویی، پوزش، آمرزش خواهی و انفعال است.
در فرهنگ معین معنی این واژه ؛ توبه کردن، آمرزش و بخشش خواستن و مغفرت طلبی است. لغت نامه دهخدا هم معنی واژه استغفار را؛ آمرزش خواستن، غفران طلبیدن، طلب مغفرت ، توبه کردن و استغفر می داند.
فرهنگ عمید در تعریف این واژه به معانی چون؛ توبه کردن و آمرزش خواستن و طلب مغفرت کردن اشاره کرده است. و در فرهنگ واژه های فارسی سره نیز به آمرزش خواهی برای معنی این واژه پرداخته است
باران : اعلام = اعلامیه ، علامت
