هم خانواده کلمه بشارت؛ بشری، بشیر و بشاره است.
واژه بشارت ، واژه ای است ریشه در زبان عربی دارد و در زبان فارسی به معنی ؛ مژده و خبر خوش دارد. واژه بشارت در فرهنگ و زبان فارسی در کاربرد بشارت پیامبران بسیار پر کاربرد است.
خبر خوش و نویدی که پیامبران برای هدایت انسان ها آوردند را بشارت گویند. مترادف های این واژه عبارتند از؛ مژده، خبر خوش، نوید، مسرت آور و مژدگانی است.
متضاد این واژه نیز ، انزار است. در فرهنگ معین این واژه به معنی ؛ خبر خوش، جمال، نوید دادن، خبر خوش دادن، مژده و نکویی است.
در لغت نامه دهخدا هم این واژه به معنی؛ بشاره، مزدگانی، خبر خوش، مژده دادن و بشری است. فرهنگ عمید هم این واژه را به معنی ؛ خبر مسرت بخش ، خبر خوش و مژده آورده است. در فرهنگ واژه های فارسی سره نیز به معنی نوید و در فرهنگ واژه های فارسی هوشیار این واژه به معنی ؛ نوید، مزدگانی و خبر خوش می باشد