هم خانواده کلمه تمدن؛ تمادن و تمدن ها است.
واژه تمدن از واژگان فارسی است که در تعریف و تمجید ملتی و یا بازگو کردن فرهنگ ملتی در طول تاریخ استفاده و کاربرد دارد. واژه تمدن یک واژه صفتی و توصیفی است.
این واژه در علم تاریخ از زمانی که انسان یکجا نشین شد، به کار گرفته شده است. مترادف های این واژه کلماتی چون؛ مدنیت، فرهنگ، شهر نشینی، فرهیختگی، ثقافت و شهر نشین شدن است. در فرهنگ معین واژه تمدن به معنی ؛ شهرنشین شدن، همکاری همه مردم یک جامعه برای پیشرفت و ترقی ، آورده شده است.
در لغت نامه دهخدا نیز این واژه به معنی؛ تربیت، ادب، شهر نشینی و اقامت کردن در شهر می باشد. فرهنگ عمید نیز واژه تمدن را به معنی ؛ خوی شهری گرفتن، آشنا شدن به اخلاق مردم شهر و همکاری کردن همه مردم یک جامعه در تمام امور زندگانی فراهم ساختن آسایش و اسباب ترقی خو و زندگانی اجتماعی آورده است. فرهنگ واژه های فارسی سره نیز به معانی چون؛ شهریگری، شهرآیینی، شهر آیین و فرهنگ شهر گانی و پیشینه در تعریف واژه تمدن پرداخته است.
مطالب پیشنهادی :
باران : اعلام = اعلامیه ، علامت
