هم خانواده کلمه محبوب ؛ حب، حبیب، محب، محبوبه و محبت است.
واژه محبوب ربشه در زبان عربی دارد، این واژه بر گرفته از کلمه اصلی حب یعنی عشق و دوستی ، گرفته شده است و در زبان فارسی به یار و معشوق ، محبوب نیز می گویند. در فرهنگ فارسی محبوب نامی است که بر دختران اسم می گذارند و به معنی دوست داشتنی و خواستنی است.
همچنین ریشه این کلمه حب است و نشان از محبت و دوستی است. و به کسی که بین مردم یا برای کسانی عزیز باشد ، به اصطلاح محبوب می گویند.
مترادف های این واژه بسیارند، که شامل کلماتی چون؛ یار، دلنواز، نگار، دلربا، معشوق، دلدار، مطلوب، دلبر، شاهد، دلارام، دوست، جانان و دوست داشتنی است و متضاد این واژه نیز، وجیه المله و منفور می باشد.
در فرهنگ معین واژه محبوب به معنی؛ معشوق و دوست داشته شده است. در لغت نامه دهخدا نیز این واژه به معنی ؛ پسندیده، پسند شده، دوست، دوست داشته شده و ضد مبغرض است.
در فرهنگ عمید هم این واژه به معنی ؛ آنچه یا آن کس مورد علاقه و محبت است، معشوق و دوست آورده شده است. در فرهنگ واژه های فارسی سره به معانی چون؛ دوست داشتنی و در فرهنگ واژه های فارسی هوشیار به معانی ؛ پسند کرده شده و دوست داشته شده برای تعریف واژه محبوب در نظر گرفته شده است
باران : اعلام = اعلامیه ، علامت
