هم خانواده کلمه محل؛ محله، محلات و حله و محلت می باشد.
واژه محل در زبان فارسی به دو معنی پر کاربرد می باشد و نسبت به جمله ای که به کار گرفته می شود معنی خاص واژه شکل می گیرد.
مفهوم اول از این واژه ؛ محل به معنی مکان و جا می باشد به عنوان مثال فلان چیز در فلان محل می باشد که منظور از محل مکان چیز می باشد و معنی دیگر این واژه محله و کوی و برزن یا به اصطلاح عامیانه کوچه می باشد و همچنین به معنی ارزش گذاشتن می باشد مثلا فلانی محل نذاشت یعنی ارزشی قائل نشد دانستن مترادف های این واژه در درک و یادگیری معنی آن بیشتر کمک خواهد کرد.
مترادف های این واژه بسیار زیاد می باشند که عبارت است از؛ مکان، مسکن، ربع، جا، جایگاه، مداوا، مقام، حله، محله، کوی، نقطه، موقعیت، برزن، محلت، موضع، سرگذر، توجه، وقت، ارزش، مهلت، فرصت، موجودی، منزلت، ارزشمند، هنگام، موقق، اعتنا، مجال، اعتبار، قدر، وحد می باشد.
واژه محل در فرهنگ عمید به معنی کوی، جا، محله، مکان، اعتبار، موجود حساب، منزلت، ارزش و مقدار می باشد. در فرهنگ واژه های فارسی هوشیار واژه محل به معنی مکان، فرود آمدن، مسکن، مقام، منزل ، مکان، جایگاه، موقف و موضع آورده شده است و در فرهنگ واژه های فارسی سره نیز به معنی جا، جایگاه و جایگه آمده است
یک کسی 
