معنی کلمه مهین؛ بزرگ تر و بزرگ ترین و منسوب به ماه و خواری و زبونی است.
واژه مهین در زبان فارسی نامی زیبای زنانه است که به معنی از ماه زاده شده و منسوب به ماه است که واژه مه به معنی ماه و ین آن منسوبی است. واژه معین به معنی بزرگ تر و بزرگترین نیز است. ضمه روی حرف میم واژه مهین را به معنی سست و خوار دهنده است.
واژه مهین در زبان فارسی بیشتر به اینکه نامی زنانه است شهرت دارد و در شاهنامه فردوسی به مهین دخت بانو گشسب سوار نامی یکی از شاهزادگان ایرانی بوده است. ماء مهین اصطلاحی است که مولود نیز در اشعارش بیلن کرده است که به معنی آب ضعیف یا نطفه است.
در قرآن کریم نیز به عذاب مهین یعنی عذابی سهمگین و یا عذابی بزرگ اشاره کرده است. گاهی در کتب قدیمی به مهین مار اشاره شده است که به معنی مار افعی است. فرهنگ معین این واژه را به معنی؛ بزرگترین و بزرگ تر و منسوب به ماه و به معنی خواری و زبون است؛ و در از فرهنگ لغات فارسی و در لغت نامه دهخدا هم به معانی مشابه و در خصوص کلمه مهین آورده اند