هم خانواده کلمه صاحب؛ صحبت، صحبه، صحبان، صحاب، صحابه و صحب و اصحاب می باشند.
واژه صاحب ریشه در زبان عربی دارد و معنی آن در زبان و ادبیات زبان فارسی به معنی مالک و همراه می باشد. واژه صاحب در گفت و گوی روزمره بیشتر به معنی مالک کاربرد دارد و استفاده می شود ولی در ادبیات زبان فارسی معنی گسترده تری دارد همچنین صاحب در زبان و فرهنگ فارسی اسم پسرانه است که بر نام پسران خود می نهند.
مترادف های واژه صاحب شامل کلماتی چون؛ همراه، هم سفر، آقا، ارباب، معاشر، هم صحبت، هم نشین، مولا، دارنده، مالک، مخدوم، خداوند، ذی حق، وزیر، خواجه و موجر می باشد متضاد این واژه نیز نوکر و خادم می باشد. فرهنگ معین درباره معنی واژه صاحب اینگونه آورده است که به معنی هم صحبت، مالک، معاشر، همراه ، دارنده، دارا، مالک ، همنشین و یار و همچنین نام پسرانه می باشد.
در لغت نامه دهخدا واژه صاحب را به معنی یار، رفیق، جلیس، دمساز، قرین و ملازم می داند در فرهنگ عمید نیز بر معنی واژه صاحب اشاره به معاشر، یار و دوست، ملازم و هم صحبت دارد. فرهنگ واژه های فارسی سره نیز به دارنده و فرهنگ واژه فارسی هوشیار هم به معاشر ، یار، مالک، دوست و ملازم در معنی واژه صاحب آورده است.
مطالب پیشنهادی :
هم خانواده و مترادف کلمه غرق چیست؟
هم خانواده و مترادف کلمه مثل چیست؟
هم خانواده و مترادف کلمه شدت چیست؟
باران : اعلام = اعلامیه ، علامت
