هم خانواده کلمه اعجاز؛ معجزه، عجز، عجوز و عاجز است.
واژه اعجاز واژه ای با ریشه در زبان عربی است که در فارسی نیز به دو معنی می باشد. اعجاز جمع واژگان عجز به معنی ناتوانی و جمع واژه معجزه به معنی انجام دادن کاری عجیب و سخت است.
اعجاز در معنی دوم این واژه یعنی جمع کلمه معجزه از قدرت های خارق العاده پیامبران می باشد. مترادف های واژه اعجاز شامل کلماتی چون؛ معجزه، عجز، خرق عادت و ناتوان می باشد. واژه اعجاز در فرهنگ معین به معنی ؛ عاجز ساختن، عجز، ناتوان و کار سخت و خلاف عادت انجام دادن می باشد.
در لغت نامه دهخدا واژه اعجاز به معنی عجز ، عاجز کردن، عاجز کردن کسی را و ناتوان گردانیدن آورده شده است. فرهنگ عمید نیز واژه اعجاز را به معنی؛ انجام دادن کاری که دیگران از آن ناتوان باشند و ناتوان کردن و عاجز ساختن اشاره نموده است. در فرهنگ واژه های فارسی هوشیار نیز به عاجز ساختن کسی را و عجز کردن و عاجز یافتن در تعریف این واژه پرداخته است.
مطالب پیشنهادی :
بثلثقل 
