هم خانواده کلمه انعام؛ نعم، نعمت، منعم و نعیم است.
واژه انعام از واژگانی است که ریشه در زبان عربی دارد و بر گرفته شده از واژه نعم به دو معنی است. واژه انعام جمع واژه نعم نیز است و در زبان و ادبیات فارسی واژه انعام به معنی پاداش است و واژه نعم به معنی، بله و نعمت است.
همچنین انعام مترادف احشام به معنی چهارپایان است. مترادف های واژه انعام عبارتند از کلماتی چون؛ پاداش، شاگردانه، دهش و بخشیدن است. در فرهنگ معین این واژه را به معنی؛ دهش، نعمت بخشیدن ، جمع نعمه و به معنی چهارپایان است. واژه انعام نیز نام یکی از سوره های قرآن مجید است که از سوره های مکی محسوب می شود و دارای صد و شصت و پنج آیه است.
در لغت نامه دهخدا نیز واژه انعام به معنی؛ نعمت دادن، افزودن، زیاده کردن، نعم گفتن، چهار پایان و نام یکی از سوره های قرآن مریم است. فرهنگ عمید در معنی این واژه به؛ سوره ای از قرآن کریم، نیکو کاری، نعمت دادن، بخشیدن چیزی از روی نیکو کاری و دادن و بخشیدن شخص بزرگ به کوچک ، اشاره کرده است. فرهنگ واژه های فارسی هوشیار نیز در معنی این واژه به؛ افزودن، نعمت دادن و بخشیدن چیزی از روی نیکو کاری پرداخته است