هم خانواده کلمه تحیر؛ حیرت، حیران و متحیر می باشد.
واژه تحیر ریشه در زبان عربی دارد و معادل آن در زبان فارسی به معنی سرگشتگی و تعجب بسیار از چیزی است. واژه تحیر در زبان فارسی زمانی به مار گرفته می شد که فرد از چیزی یا کسی بسیار شگفت زده یا متعجب شود.
مترادف های این واژه عباراتی چون درماندگی، سرگشتگی ، حیران شدن و حیرت ، حیرانی و سرگشته شدن و حیرت زده شدنی می باشد.
واژه تحیر در فرهنگ معین به معنی سرگشته شدن، در حیرت افتادن، آشفتگی، حیرت، تعجب، دهشت، سرگردانی و سرگشتگی می باشد.
در فرهنگ عمید نیز این واژه به معانی چون سرگشته شدن، سرگشتگی، حیران شدن، سرگردانی و همچنین از مراحل سلوک عرفانی می باشد که شخص عارف در این مرحله به حیرت و سرگشتگی در آفرینش عالم هستی می رسد . در فرهنگ واژه های فارسی هوشیار به سرگشته شدن در معنی واژه تحیر اشاره نموده است.
مطلب پیشنهادی :
باران : اعلام = اعلامیه ، علامت
