هم خانواده کلمه حیرت؛ تحیر ، حیره ، متحیر، تحریر و حیران است.
واژه حیرت بر گرفته شده از واژه حیره است که ریشه در زبان عربی دارد و در زبان و ادبیات فارسی به معنی بهت و تعجب است. واژه حیرت زمانی به کار برده می شود که شخصی از موضوعی بسیار بهت زده شود و به اصطلاح حیرت زده می شود.
این واژه به معنی دو دل ماندن و بر سر دورانی قرار گرفتن نیز هست. مترادف های این واژه عبارتند از کلماتی چون؛ تردید، تذبذب، تحیر، بهت، اعجاب، آشفتگی، شگفتی ، سر گردانیدن، دو دلی ، تعجب و گیجی است. در فرهنگ معین این واژه به معنی؛ سرگردانی و سرگشتگی است.
در لغت نامه دهخدا واژه حیرت به معنی؛ حیره ، سر گشته شدن، تعجب، سر گشتگی، سر گردانیدن و بیخودی می باشد. فرهنگ عمید معنی این واژه را؛ سرگردان شدن، سر گشته شدن ، سرگردانی و یکی از مراحل سلول و عرفان حیرت آورده است. فرهنگ واژه های فارسی سره در معنی این واژه به؛ شگفتیاشارع کرده است و همچنین فرهنگ واژه های فارسی هوشیار نیز به؛ نامردی ، هیزی و حالتی از تعجب زیاد مردن پرداخته است