هم خانواده کلمه دوام؛ ادامه و مداوم است.
واژه دوام از واژگانی است که ریشه در زبان عربی دارد این واژه اسم مصدر است که معادل آن در زبان فارسی واژه پایداری و پایندگی است. واژه دوام در زبان و ادبیات فارسی بسیار پر کاربرد می باشد و بسیار استفاده می شود و به هر چیزی که پایدار و با ثبات باشد از واژه دوام برای آن استفاده می شود و به آن با دوام گفته می شود.
مترادف های واژه دوام برابر است با کلماتی چون؛ ادامه، بقا، ابدیت، پا فشاری، دیرپایی، تاب، خلود، استمرار، دیرش و ثبات می باشد. فرهنگ معین در معنی این واژه به ثبات، همیشگی، استمرار و پایداری اشاره کرده است.
در لغت نامه دهخدا نیز این واژه به معنی ثبات، همیشگی، پیوستگی، پایداری و پایندگی آمده است. همچنین در فرهنگ عمید این واژه به معنی همیشه بودن، ثبات و بقا، پایدار شدن و همیشگی بودن آورده شده است. فرهنگ واژه های فارسی سره نیز در معنی واژه دوام به کلمه دیرندگی اشاره کرده است. فرهنگ فارسی هوشیار هم به پایدار شدن و ایستادگی کردن در معنی واژه مزبور اشاره کرده است.