هم خانواده کلمه راغب؛ راغبون، راغبین و رغبت است.
واژه راغب ریشه در زبان عربی دارد و در زبان فارسی به معنی مشتاق و مایل است. واژه راغب نیز نامی پسرانه است که به معنی آرزو مند می باشد و در زبان و فرهنگ عربی و فارسی بر پسران اسم می گذارند. واژه راغب فاعلی است که از ریشه فعل رغب می آید و به کسی مه مشتاق چیزی باشد ، راغب می گویند.
و در زبان فارسی هم این واژه بسیار کاربرد دارد و با فعل بودن صرف می شود. مترادف های این واژه عبارتند از؛ مشتاق، مایل، شایق، داوطلب، خواهان، خواستار و آرزومند است. متضاد این واژه نیز بیزار است. در فرهنگ معین واژه راغب به معنی؛ خواهان، مایل، راغبون، آرزومند، مشتاق، خواهان و طالب است.
در فرهنگ عمید نیز این واژه نیز به معنی ؛ مایل، خواهان و رغبت کننده می باشد. فرهنگ واژه های فارسی سره معنی واژه راغب را؛ مایل، مشتاق، خواهان و کسی که مشتاق چیزی یا کاری باشد، آورده است و در فرهنگ واژه های فارسی هوشیار نیز این واژه به معنی ؛ مایل و خواهان آمده است