هم خانواده کلمه زمان؛ زمانه می باشد.
واژه زمان در زبان و ادبیات فارسی به معنی روزگار و دوره می باشد و استفاده از واژه زمان در گفت و گو های روزانه به دو مفهوم و معنا می باشد یکی به معنی زمان و ساعت روزانه مثلا زمان پخش برنامه ای تلویزیونی و معنی دوم از واژه زمان، عصر و دوره می باشد مثلا در زمان های دور یا در زمان پادشاهی ساسانیان و یا زمانی که بیمار بودی از این دست مثال ها برای درک بهتر از واژه زمان می باشد یا مثلا در فصل سرما که نه مربوط به حال یا گذشته و یا آینده نمی باشد و منظور از هر زمان و هنگام می باشد. ساعات و زمان های تمام دنیا را با زمان ساعت گرینویچ تطابق می دهند .
مترادف های واژه زمان عبارت است از؛ روزگار، عصر، دوره، دوران، زمانه، عهد، موسم، هنگام، فصل، نوبت، مدت، عود، وقت، مجال و فرصت می باشد.
متضاد این واژه مکان می باشد. واژه زمان در فرهنگ معین به معنی عهد، هنگام، دور، وقت، مهلت، مدت، فصل، جریانی پیوسته و بی آغاز و انجام می باشد.
همچنین در لغت نامه دهخدا نیز به معنی لحظه، وقت و تاریخ می باشد. فرهنگ عمید نیز واژه های چون هنگام، عصر، روزگار و وقت و همچنین واژه های وقت، هنگام و روزگار را در فرهنگ واژه های فارسی سره برای معنی این واژه پیشنهاد داده اند