هم خانواده کلمه سنگدل ؛ سختدل و دل سنگ است.
واژه سنگدل صفت مرکبی است که از دو واژه سنگ و دل تشکیل شده است و واژه ای فارسی محسوب می شود. اصولا به انسان های که بی رحم هستند ، سنگدل گفته می شود.
انسان های که احساس ترحم را کمتر از انسان های دیگر تجربه می کنند ، انسان های سنگ دلی هستند که به قلب آنها که مظهر عطوفت و مهربانی هر انسانی است را به سنگ و امثال آن تشبیه کرده اند.
مترادف های این واژه برابر با کلماتی چون؛ بی رحم، قسی القلب، قاسی و قسی است. در فرهنگ معین واژه سنگدل را به بی رحمی معنی نموده است.
در لغت نامه دهخدا این واژه را به معنی ؛ کنایه از بی رحم و سخت دلی انسان است، جفا کار، بی مروت، بی رحم، سخت دل، قسی، قاسی و دل سنگ، دل سخت آورده است.
فرهنگ عمید نیز به معانی چون؛ دل سخت، ظالم، بی رحم و سخت دل در معنی این واژه اشاره کرده است. فرهنگ واژه های فارسی هوشیار هم در معانی واژه سنگدل به کلماتی چون؛ دل سنگ، بی مروت و بی رحم پرداخته است