هم خانواده کلمه شخصیت؛ متشخص، شخیص، شخص ، مشخص و شاخص است.
واژه شخصیت در زبان فارسی به معنی منش می باشد. این واژه در زبان و فرهنگ فارسی به دو معنی است. شخصیت گاهی به معنی منش و مجموعه خصوصیات اخلاقی شخص است که به شخصیت معروف شده است.
همچنین از معنی دیگر و کاربرد دیگر این کلمه این است که به وجود شخصی یا کسی شخصیت می گویند. مثلا شخصیت تاریخی یا شخصیت به منظور درجه و مرتبه اشخاص است.
مترادف های این واژه شامل کلماتی چون؛ منش، تشخیص و سجیه است. فرهنگ معین واژه شخصیت را به معنی ؛ مجموعه خصوصیات یک انسان و مجموع خصایص باطن و رفتار های اجتماعی هر انسانی می داند.
در لغت نامه دهخدا نیز واژه شخصیت به معنی؛ رفعت، شرافت، درجه و مرتبه، بزرگواری، وجود، منش، صاحب وجودی ، نجابت و ملاطفت می باشد.
واژه شخصیت در فرهنگ عمید هم به معنی؛ ذات هر شخص، مجموعه خصوصیات یک فرد که او را از هر کسی متمایز می کند ، خلق و خوی مخصوص هر شخصی، بزرگواری و شرافت است. فرهنگ واژه های فارسی سره هم به منش در معنی کلمه شخصیت اشاره نموده است.
مطالب پیشنهادی :
باران : اعلام = اعلامیه ، علامت
