هم خانواده کلمه صیاد؛ صید و صیادان است.
واژه صیاد اسم فاعلی است که ریشه در زبان عربی دارد و معادل و معنی این واژه در زبان فارسی شکارچی می باشد. واژه صیاد در زبان و ادبیات فارسی بیشتر برای ماهیگیران استفاده می شود.
همچنین صیاد در فرهنگ فارسی نامی است پسرانه که بر پسران خود اسم می گذارند. مترادف های واژه صیاد عبارتند از؛ شکارچی، نخجیر گر، نخجیر ساز، نخجیر زن و شکاری است. متضاد این واژه هم کلمات صید و شکار هستند. در فرهنگ معین واژه صیاد را به معنی ؛ شکارچی آورده است.
در لغت نامه دهخدا این واژه به معنی؛ شکاری، نخجیر گر، شکارچی، شکار گر، دامیار، شکار گیر و شکار کن می باشد. فرهنگ عمید نیز واژه صیاد را به معنی؛ شکارچی، تسخیر کننده و کسی که چیزی را به دست می آورد، می داند. در فرهنگ واژه های فارسی سره برای معنی واژه صیاد به؛ ماهیگیر پرداخته است. فرهنگ واژه های فارسی هوشیار نیز در معنی واژه صیاد به؛ شکار گر، شکاری و جمع آن یعنی صیادان اشاره کرده است.