جمعه, ۷ آبان ۱۴۰۰، ۰۹:۴۱ ق.ظ
هم خانواده کلمه طبیب؛ طب و طبابت است.
طبیب یک کلمه با ریشه عربی است و به معنی دکتر یا پزشک می باشد. متضاد این کلمه بیمار است و مترادف آن پزشک، حکیم، دکتر، درمانگر، طبیعت شناس می باشد. طبیب در فرهنگ دهخدا نیک ماهر در کار خود و زیرک پزشک و حکیم و درمانگر معنی شده است. در اشعار و متون زیادی عینا کلمه طبیب اورده شده است مانند شعر زیبای رودکی که می فرماید: یکچند روز کار جهان دردمند بود
به شد که یافت بوی سمن را دوا طبیب.
طبیب در فرهنگ فارسی کسی است که آشنا به علم طب باشد و با معالجه و روش های درمان می توانند کمک کننده باشد. در فرهنگ نامه معین و عمید هم این کلمه به معنی پزشک و حکیم وجود دارد