کلمه طبیعت از آن دیت کلماتی است که روزانه بیشترین استفاده را از آن داریم و این کلمه در بین دوستداران طبیعت و یا ساخت محصولات ارگانیک و از این دست کاربرد زیادی دارد.
طبیعت کلمه ای با ریشه عربی است که معادل فارسی آن می توان به سرشت و جهان اشاره نمود. مترادف های زیادی برای این کلمه وجود دارد، آفرینش ، اصل، حالت خامه، خلق ، خلقت، خمیره، خری، ذات، سرشت ، طبع ، عادت، غریزه، فطرت، مزاج، منش، نهاد، جهان، عالم، دنیا ، روزگار و دهر این کلمات هستند که در اشعار و همچنین متون های قدیمی بیشتر از این مترادف ها استفاده می شود.
در حالت کلی هم خانواده کلمه طبیعت، طبع، مطبوع، طبیعی و طباع می باشد. در فرهنگ معین طبیعت را به سرشت ، خوی و آن بخش از جهان که ساخته دست آدمی نیست معنی شده است و در لغت نامه دهخدا نیز کلمه طبیعت را به سرشت که مردم بر آن آفریده شده است، نهاد ، آب و گل ، سلیقه و گوهر معنی شده است. و در فرهنگ عمید هم برای کلمه طبیعت چنین تعریفی آمده است؛ قسمتی از جهان که ساخته دست بشر نیست مانند گیاهان، جانوران ، کوه و دریا و بیابان ، جنگل و کوه ، جهان هستی .
سایر مطالب پیشنهادی :
فاطمه شاهرخیان 
