هم خانواده کلمه معدود؛ عدد، تعداد و اعداد است.
واژه معدود ریشه در زبان عربی دارد و معنی لغوی آن در زبان فارسی شمرده شده می باشد. کاربرد واژه معدود در زبان و ادبیات زبان فارسی زمانی است که به مقدار کم و یا انگشت شمار چیزی اشاره شود مولا از جمله های چون به تعداد معدود و یا مقدار معدودی از کالا وجود دارد.
ریشه واژه معدود از عدد است. مترادف های واژه معدود شامل کلماتی چون؛ انگشت شمار، کم، اندک، شمرده شده و قلیل می باشد و متضاد معدود نیز بسیار و کثیر است. واژه معدود در فرهنگ معین به معنی حساب شده، اندک، شمرده شده ، کم و قلیل است و در لغت نامه دهخدا نیز به معانی چون شمرده شده، حساب شده و به حساب آمده اشاره نموده. در ادامه آن گفته شده مقابل واژه معدود؛ نا معدود و نا شمرده و غیر معدود می باشد.
فرهنگ عمید هم در این باره معنی واژه معدود را شمرده شده، شمرده، شمار شده ، کم و اندک می داند و فرهنگ واژه های هوشیار نیز معنی واژه معدود را به حساب آمده، شمار کرده شده و حساب شده آورده شده و همچنین به عدد و تعداد اشاره کرده است.
مطالب پیشنهادی :
باران : اعلام = اعلامیه ، علامت
