هم خانواده کلمه منزل؛ منزلگاه، منزلگه، منازل ، نزول و منزلین است.
واژه منزل از واژگانی است که به جای واژگانی چون خانه یا مسکن استفاده می شود و در مکالمات عامیانه بیشترین کاربرد را دارد. واژه منزل در زبان فارسی به معنی هدف نیز آورده می شود. مثلا به منزل گاه مقصود رسیدن که به معنی به هدف رسیدن است.
حتی در اصطلاحات عامیانه تر به جای استفاده از عبارت همسر و فرزندان در مقابل غریبه از واژه منزل استفاده می شود. مثلا منزل منتظر هستند و یا منزل در ماشین هستند.
مترادف های واژه منزل عبارتند از؛ خانه، جا، دولت سرا، مکان، دار، جایگاه، بیت، مقام، سامان ، سرا، نشیمن، مسکن، موطن، ماوا، کاشانه، وثاق، هدف، یورت، اقامتگاه، مرحله، اهل بیت، مسافت بین دو اتراق، منزلگه، منزلگاه، مقصد و زن و فرزندان است.
در فرهنگ معین واژه منزل به معنی؛ خانه، جایی برای فرود آمدن، سرای و منازل می باشد. همچنین در لغت نامه دهخدا نیز این واژه به معنی ؛ فرو فرستاده، نازل کننده، سرا، بیت و خانه است. در فرهنگ عمید این واژه به معنی جای فرود آمدن، سرای، خانه، فرو فرستاده سده و فرود آمده آورده شده است. در آخر فرهنگ واژه های فارسی سره نیز به معنی فرودگاه، خانه و گامه آورده شده است