هم خانواده کلمه کاذب؛ کذاب ، کذب و کذبه است.
واژه کاذب از ریشه کلمه کذب گرفته شده است و ریشه در زبان عربی دارد. معنی واژه کاذب در زبان فارسی ، دروغی و دروغگو است. کاذب به شخصی که دروغ بگوید و به مسئله دروغی ، اطلاق می شود. همچنین به هر چیزی که غیر واقعی باشد هم کاذب می گویند ، و یا به سراب نیز کاذب گویند.
مترادف های این واژه عبارتند از؛ دروغین، دروغی، دروغگو و دروغ پرداز است. متضاد آن نیز کلمه صادق و راستین است. در فرهنگ معین واژه کاذب به معنی؛ ناراست، دروغگو و جمع آن واژه کذبه است.
در لغت نامه دهخدا هم معنی این واژه اینگونه آورده شده است؛ دروغزن، جلب، دروغگو، غرار، کاذبون و کذاب و کذبه معانی این واژه است.
در فرهنگ واژه های فارسی سره به واژه دروغین و در فرهنگ واژه های فارسی هوشیار به جلب ، کذاب، خائن و دروغگو در تعریف این واژه به کار گرفته شده است.
مطالب پیشنهادی :
باران : اعلام = اعلامیه ، علامت
