استیکر نام ها

دستامو که هیچی

دلمم گرم کردی با وجودت...

*****************

عشق‌ یعنی

وجود‌ تو‌ در‌ دل من❤️

که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم...

وجودت؛

تضمین میکند خوشبختی دلم را...

*****************

بند بند وجودم

با وجودت جون گرفت

از وقتی اومدی تو زندگیم

حالم بی نظیرترین شد

عشق من

تو وجودت واسه من

یه معجزه ست

مثل تو هیچ کجا پیدا نمیشه...

*****************

دلخوشی یعنی

تو هستی...!

حالا دیگه از پس هر مشکی برمیاد

به خاطر تو

به خاطر وجود تو،

وقتی تو اینجایی

و دوستم داری!

لحظه های با تو بودن قابلِ توصیف نیست

میتوانی با وجودت عشق را معنا کنی

 (محرم زمانی)

*****************

نشسته‌ام روی صندلی که رو به روی میز آرایشت قرار دارد..

مثل همیشه غرق میشوم در وجودت..

این دفعه فرق دارد...

ترس دارد...

درد دارد...

درد دارد...

خیره مانده‌ام به آرایشی خیلی ساده که آمیخته شده با اشکهایت،

حس خوبی به من نمیدهد،

میترسم،

شوکه شده ام از جمع کردن وسایلت،

استرس تمام وجودم را فراگرفته است..

دستت که به چمدان میخورد و آماده میشوی برای رفتن،

نفسم بند می‌آید...

اشک از چشمانت آرام آرام به سمت گونه‌هایت سرازیر میشود،

با دستانت پاک میکنی اشکهایت را تا مبادا من..

لعنت به بغض،

لعنت به جدایی،

لعنت به رفتن،

لعنت به رفتن،

لعنت به رفتن....

چشم‌هایم را به زور از صورت چون ماهت جدا میکنم و میدوزم به زمینی که شاهد عشقبازی‌هایمان بوده...

همانطور که در حال بازی با گوشه پیراهنم هستم، میگویم:

بمان...

نرو...

تو خودِ من هستی، با رفتنت گویی که جانم میرود..

دق میکنم این تنها کاری هست که از دستم برمی‌آید...

بمان...

آباد کن...

زنده کن، این تنِ و مُرده‌ام را...

و اما، تو،

میروی..

نمی‌مانی...

میروی و در را هم پشت سرت محکم بهم میکوبی...

(پژمان نصیریان)

تمام وسعت هستی را میتوان دید،

آنگاه که دستانت میگیرد دستانم را،

چشمهای دلفریبت دوخته میشود به چشمانم،

گوشهایم میشنود حرف های شیرین و ناگفته ات را و حس امنیتی که وجودت به وجودم ثابت میکند،

و گاه گاهی آن گره هایی که بر قله پیشانی ات و درست میان ابروانت جلوه میدهند!

تمام وسعت هستی را میتوان دید در عمق صدایت،

موج آرامش را دارد صدایت...

و نگویم ازآن خنده های شیرینت که داستان ها دارد این ماجرا اگر بخواهم ادامه دهم تا سحر هم پایانی ندارد...!

 (آیسان خاکپور)

*****************

دچارِ عشقِ تو گشتن، دلِ دیوانه می خواهد

در آتش سوختن، بی باکیِ پروانه می خواهد

در این کنجِ قفس دریاب قلبِ بیقرارم را

کبوتر بچه ی احساس، آب و دانه می خواهد

به دستِ مهربانِ شعرهایت سخت محتاجم

که گیسوی پریشانِ معانی، شانه می خواهد

لبِ خشکِ غزلهایم، در این میخانه ی حیرت

ز چشمِ مِی فروشت، باده و پیمانه می خواهد

هوای کلبه ی جان، از شمیمِ بودنت خالی ست

دلم عطرِ خیالت را در این غمخانه می خواهد

مرا در خود پذیرا شو! که غواصِ وجودِ من

ز دریای خروشانِ وفا دُردانه می خواهد

خرابم کن که گردم لایقِ فیضِ حضورِ تو

که گنجِ پر بهای عاشقی، ویرانه می خواهد

وقتی تو را دیدم

عقل با من بیگانه شد

میدانی تو قشنگتر از رزهای قرمز مجللی

درمان تر از  نرگس های  ستودنی!

دوست داشتنی تر از شکوفه های عصری

 و قشنگ تر از مریمی!

 تو وهاج تر از نیلوفر آبی در انتهای تاریکی شبی!

انقدر زیبایی، زیبای من 

که حتی گل های مهتاب با وجود تو می شکفند!

ماه من؛

  بدون وجود تو  زنبق کازابلانکا نه ارزشی دارد و نه زیبایی!

تو ماهی و من با وجود تو زنبق کازابلانکا!

 (فرزاد هاشم‌زاده)