هم خانواده غرقه، غرق، مغروق، غریق و مستغرق است.
واژه غرقه ریشه در زبان عربی دارد و در زبان فارسی به معنی شناور و غوطه ور شدن در آب را غرقه می گویند. این واژه برگرفته شده از واژه غرق می باشد که به همان معنی است و ترکیبی از واژه غرق و ة می باش و این واژه در زبان و ادبیات بیشتر از کلمه غرقه مورد استفاده قرار می گیرد.
هم خانواده کلمه خارج؛ خروج، خروجی، خارجی، مخرج و مخارج است.
واژه خارج از واژگانی است که در زبان و ادبیات فارسی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. واژه خارج ریشه در زبان عربی دارد و در زبان فارسی نیز استفاده می شود که به هر چیز بیرونی و سطحی و هر چیزی که از محدوده خارج باشد خارج می گویند.
هم خانواده کلمه طبیعت؛ طبع، طبیعی، مطبوع و اطباع است.
کلمه طبیعی مشتق واژه اصلی طبع است که واژه طبع به معنی سرشت و نهاد است که معادل واژه طبیعی در زبان فارسی به معنی نرمال و عادی است و به معنی سرشت اصلی هستی نام برده می شود.
هم خانواده کلمه جاری؛ مجری، جریان، مجرا، اجرا و مجاری است.
واژه جاری از کلماتی فارسی است که در زیان و ادبیات فارسی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد و به دوم غنی است؛ یک معنی آن به زن برادر شوهر و یا دو زنی که همسر دو برادر هستند جاری گفته می شود و همچنین جاری در معنی دیگر به معنی روان و دارای جریان است مثلا در رودخانه جاری و یا آب جاری این معنی کاملا پیداست.
هم خانواده کلمه مستمع؛ سمع، سمعک، استماع و سمیع است.
کلمه مستمع از واژگانی است که ریشه در زبان عربی دارد و برگرفته شده از ریشه واژه اصلی سمع به معنی شنیدن است و به کسی که سخنی یا صدایی را می شنود مستمع می گویند.
هم خانواده کلمه برگزار؛ گزاردن و گزار است.
واژه برگزار از واژگان فارسی است که به معنی شروع کردن و بر پا کردن مجلس یا کلاس و گرد هم شدن جمعیتی است که به منظوری گرد هم می آیند. این واژه با فعل شدن و فعل کردن صرف می شود که گاهی به جای املای برگزار از برگذار استفاده می شود. اما املای درست آن برگزار می باشد.
هم خانواده کلمه تصلی؛ متصلی، اتصال و متصل است.
واژه تصلی مصدری است که ریشه آن در زبان عربی است و در زبان فارسی بسیار کم از این واژه استفاده می شود. هم آوای آن واژه تسلی است که به معنی تسلیت و دل جویی است و از واژگان پر کاربرد در زبان و ادبیات فارسی است.
هم خانواده کلمه زوال؛ زایل، متزلزل است.
واژه زوال از واژگان پر کاربرد زبان و‌ادبیات فارسی است که معادل آن نیستی و نابودی است. زمانی که از واژه زوال در جمله ای استفاده می شود مانند؛ زوال عقل به این معنی است که عقل از بین رفته است و یا افول پیدا کرده است.
هم خانواده کلمه زبان؛ زبان ها است.
واژه زبان یک واژه فارسی است که به عضو عضلانی در داخل دهان می گویند که کار آن سخن گفتن و قورت دادن غذا و چشیدن و شناسایی مزه ها است.
هم خانواده کلمه ادب؛ مودب، تادیب، ادبیات و آداب است.
ادب از واژگان عربی است که ریشه اصلی محسوب می شود که کلماتی همچون ادبیات از آن مشتق شده است. واژه ادب در زبان و ادبیات فارسی به معنی داشتن تربیت و اخلاق محترمانه است که به کسی که دارای این اخلاق خوش باشد با ادب می گویند.
باران : اعلام = اعلامیه ، علامت
