هم خانواده کلمه منظم؛ نظم، ناظم، منتظم، نظام، تنظیم و منظوم است.
واژه منظم از واژه نظم گرفته شده است و ریشه در زبان عربی دارد و به هر چیزی که مرتب باشد، منظم گویند. در زبان فارسی نیز واژه منظم به معنی آراسته و مرتب است.
هم خانواده کلمه اعجاز؛ معجزه، عجز، عجوز و عاجز است.
واژه اعجاز واژه ای با ریشه در زبان عربی است که در فارسی نیز به دو معنی می باشد. اعجاز جمع واژگان عجز به معنی ناتوانی و جمع واژه معجزه به معنی انجام دادن کاری عجیب و سخت است.
هم خانواده کلمه استقبال؛ اقبال و مستقبل است.
واژه استقبال در زبان فارسی به معنی پیشواز و خوش آمد است. استقبال از چیزی یا کسی به معنی با رضایت قلبی پذیرفتن آن چیز و یا خوش آمد قلبی به شخصی است، همچنین به پیشواز کسی رفتن یا پیشواز چیزی رفتن مانند روزه گرفتن در چند روز قبل از شروع ماه رمضان که به اصطلاح به پیشواز یا استقبال ماه مبارک رفتن گویند.
هم خانواده کلمه خوشحال؛ خوشحالی است.
واژه خوشحال از واژگان با ریشه فارسی است که از دو واژه خوش و حال تشکیل شده است. خوشحال به حال خوب و خوشی می گویند که به احساس فرد در آن حالت می گویند.
هم خانواده کلمه حبس؛ محبس، محبوس، سحن، حبوس و یحبس است.
واژه حبس در زبان فارسی به معنی زندان می باشد. واژه حبس در زبان فارسی و در مسائل قضایی کاربرد دارد. به هر موجود زنده ای که در زندان باشد، حبس شده می گویند.
هم خانواده کلمه صبور؛ صابر و صبر است.
واژه صبور ریشه در زبان عربی دارد و در زبان فارسی نیز به معنی شکیبا و بردبار است. واژه صبور صفتی فاعلی است که به شخصی نسبت می دهند که صبر زیاد پیشه کند.
هم خانواده کلمه حریم؛ حرمت، احرام، احترام، حروم، حرام، حرمان ، احرم و حرم است.
ریشه واژه حریم از واژه اصلی حرم گرفته شده است. که به معنی محدوده و قلمرو است. در زبان و ادبیات و فرهنگ فارسی واژه حریم در عباراتی چون؛ حریم خصوصی یا حریم اسلامی و یا حریم کشور بسیار پر استفاده است.
هم خانواده کلمه استفاده ؛ استفاده ها است.
واژه استفاده کلمه ای فارسی با کاربرد بسیار زیاد در زبان و ادبیات فارسی است. واژه استفاده در زبان فارسی معادل کلماتی چون کاربرد و بهره وری است.
هم خانواده کلمه همراه؛ همگام، همواره، همقدم و همسفر است.
واژه همراه از دسته کلمات ترکیبی در زبان و ادبیات فارسی است که به معنی یار و دوست است. واژه همراه در زبان فارسی از دو واژه هم و راه تشکیل شده است.
هم خانواده کلمه شایعه، اشاعه، شیوع ، شایع و شایعات است.
واژه شایعه از واژه شایع و به معنی پراکندگی است. واژه شایعه در زبان و فرهنگ فارسی به سخن و یا خبری که میان جمعی از مردم پخش شود شایعه می گویند و معمولا این اخبار کذب و دروغ هستند.
باران : اعلام = اعلامیه ، علامت
