هم خانواده کلمه شاعر؛ شعر ، شعور، اشعار، مشاعره، شاعره و شعرا است.
واژه شاعر از کلمه شعر گرفته شده است و به کسی که شعر بگوید ، شاعر گفته می شود. کسی که دارای شعور باشد و بتواند سخنان نفس و درون خود را به صورت شعر با قافیه و وزن و دستور مشخص بسراید ، شاعر است.
هم خانواده کلمه نبوغ؛ نبغ ، نوابغ و نابغه است.
نبوغ در زبان فارسی به معنی استعداد زیاد و استثنایی در چیزی یا کاری است. به هوش سرشار فرد، نبوغ است. واژه نبوغ از ریشه اصلی کلمه نبغ گرفته شده است، ریشه این واژه در زبان عربی است و در زبان فارسی هم کاربرد دارد و مورد استفاده قرار می گیرد.
هم خانواده کلمه خاطره؛ خواطر، خاطرات و خاطره ها است.
واژه خاطره در زبان فارسی به گفته و شنیده های که در ذهن شخص می ماند ، می باشد. خاطره در زبان و فرهنگ فارسی نامی زیبا دخترانه است که بر دختران اسم می گذارند. معمولا به یاد های که در ذهن شیرین و دوست داشتنی هستند خاطره می گویند.
هم خانواده کلمه کاذب؛ کذاب ، کذب و کذبه است.
واژه کاذب از ریشه کلمه کذب گرفته شده است و ریشه در زبان عربی دارد. معنی واژه کاذب در زبان فارسی ، دروغی و دروغگو است. کاذب به شخصی که دروغ بگوید و به مسئله دروغی ، اطلاق می شود. همچنین به هر چیزی که غیر واقعی باشد هم کاذب می گویند ، و یا به سراب نیز کاذب گویند.
هم خانواده کلمه کامل؛ کمال، کمیل، کمل، تکامل، مکمل و کامیل است.
واژه کامل در زبان فارسی به معنی درست و جامع می باشد. واژه کامل به هر چیزی که درست و تمام باشد کامل گویند. کامل در جمله ای که به کار گرفته می شود، معنی و مفهوم خود را نشان می دهد. واژه کامل در زبان فارسی بسیار پرکاربرد است .
هم خانواده کلمه تامل؛ امل است.
واژه تامل در زبان فارسی به دو معنی می باشد و کاربرد آن در زبان فارسی در جمله ای که این واژه به کار رفته است مشخص می شود. یکی از معانی این واژه درنگ و تاخیر است و معنی دیگر این واژه تفکر و اندیشه است.
هم خانواده کلمه تاریخ؛ تواریخ و توریخ و مورخ است.
واژه تاریخ از واژگان بسیار پر کاربرد در زبان و فرهنگ فارسی است. تاریخ به معنی سرگذشت انسان ها در طول عمر بشری و زمانی که انسان توانست از خود در جای جای هستی اثری بر جا بگذارد، است.
هم خانواده کلمه شخصیت؛ متشخص، شخیص، شخص ، مشخص و شاخص است.
واژه شخصیت در زبان فارسی به معنی منش می باشد. این واژه در زبان و فرهنگ فارسی به دو معنی است. شخصیت گاهی به معنی منش و مجموعه خصوصیات اخلاقی شخص است که به شخصیت معروف شده است.
هم خانواده واژه تفکر؛ فکر، مفکر، فکور، افکار و متفکر است.
واژه تفکر در زبان فارسی به معنی خیال و اندیشیدن است. فکر کردن را تفکر گوییم و تفکر کردن در زبان فارسی یعنی فکر کردن عاقلانه در مورد امورات زندگی است.
هم خانواده کلمه محضر؛ احضار، حضور، محاضر و حاضر است.
واژه محضر ریشه در زبان عربی دارد و معادل این واژه در زبان فارسی حضور و درگاه می باشد. واژه محضر در زبان و فرهنگ فارسی نیز به معنی دفتر ثبت اسناد می باشد.
باران : اعلام = اعلامیه ، علامت
